Owczarek południoworosyjski JUŻAK
Inne nazwy: South Russian Shepherd Dog, Ioujnorousskaia Ovtcharka
Kraj patronacki: Rosja
Przeszłość : Pierwotnym zadaniem tej rasy było stróżowanie stad zwierząt hodowlanych.
Ojczyzna owczarka południowo-rosyjskiego były tereny dzisiejszego Półwyspu Krymskiego. Półwysep ten i Nizina Czarnomorska były od dawna terenami hodowli owiec, sprowadzano tam hiszpańskie owce- merynosy, a wraz z nimi przybyły psy podobne do dzisiejszych ow. katalońskich.Psy te zaczęto krzyżować z miejscowymi odmianami owczarka pochodzenia azjatyckiego. Selekcja była prowadzona w kierunku uzyskania psów dużych rozmiarów i jak najbardziej agresywnych, wybierano również psy o jasnym umaszczeniu, ponieważ w nocy były bardziej widoczne dla właścicieli stad i mniej widoczne dla wilków. W ten sposób stworzono psa potężnego, wytrzymałego, nieufnego, ostrego i czujnego.
Pierwsza i największa hodowla była Askania Nowa, która powstała w 1828 roku.
Pierwsza i największa hodowla była Askania Nowa, która powstała w 1828 roku.
Od roku 1900 zaczęto pokazywać jużaki na wystawach - w Paryżu na Wystawie Światowej w rosyjskim pawilonie pokazano mała grupkę psów tej rasy, w 1902 pokazano je również na targach bydła rogatego i owiec.
Niestety w 1917 roku nadeszły bardzo złe czasy dla jużaków, rewolucja dokonała strasznego spustoszenia w tej rasie . W Askanii dokonano masakry tych psów, według starych zapisków wystrzelano wszystkie dorosłe owczarki, które nie chciały wpuścić na swoje tereny "obcych". Pozostało tylko kilka sztuk młodzieży i szczeniąt, które zostały zabrane przez wroga armię. I tak upaństwowiona po Rewolucji Askania Nowa stała się ośrodkiem hodowli tej rasy. Została utworzona specjalna komisja, która miała na celu odtworzenie tej rasy.
W 1939 roku w Leningradzkim Klubie Psów Służbowych było zarejestrowanych ok.10 sztuk tych owczarków. Niestety nadeszły dla jużaków znowu tragiczne dni - II wojna światowa. Jużaki zostały doszczętnie wybite, a ocalone szczenięta przewieziono do Niemiec.
Po wojnie w 1947 roku na leningradzkiej wystawie pokazano 5 owczarków, były to psy bardzo słabe. Do 1955 roku w hodowlach Leningradu było już 55 sztuk jużaków, jednak ze względu na ciężka pielęgnację sierści hodowcy zaczęli pozbywać się tej rasy. Niestrudzonym propagatorem tej cennej , narodowej rasy był N. N. Czernyszew. Aby odtworzyć tę piękna rasę,zaczęto łączyć osobników z jednego miotu co skutkowało wadami genetycznymi. Szczeniaki rodziły się słabe i szybko umierały. Dopiero w 1975 roku urodził się DEMON - wspaniały pies, wysokiej klasy, miał on kilka poważnych wad-strome udo, złe kątowane tylne kończyny, ale dawał dobre potomstwo. Na krajowej Specjalistycznej Wystawie Rasy w 1988 w Moskwie wygrał jego wnuk BIM-doskonały pies, o mocnym kośćcu, doskonale rozwinięty fizycznie, efektowny. Pies ten bezsprzecznie wpisał się w kartę tworzenia rasy. Jako studentka historii zwracam bacznie uwagę na to jak wojny podziałały nie tylko na ludzi,ale także na zwierzęta. Szczerze to nie wyobrażam sobie jak zwierzęta wtedy funkcjonowały..
Niestety w 1917 roku nadeszły bardzo złe czasy dla jużaków, rewolucja dokonała strasznego spustoszenia w tej rasie . W Askanii dokonano masakry tych psów, według starych zapisków wystrzelano wszystkie dorosłe owczarki, które nie chciały wpuścić na swoje tereny "obcych". Pozostało tylko kilka sztuk młodzieży i szczeniąt, które zostały zabrane przez wroga armię. I tak upaństwowiona po Rewolucji Askania Nowa stała się ośrodkiem hodowli tej rasy. Została utworzona specjalna komisja, która miała na celu odtworzenie tej rasy.
W 1939 roku w Leningradzkim Klubie Psów Służbowych było zarejestrowanych ok.10 sztuk tych owczarków. Niestety nadeszły dla jużaków znowu tragiczne dni - II wojna światowa. Jużaki zostały doszczętnie wybite, a ocalone szczenięta przewieziono do Niemiec.
Po wojnie w 1947 roku na leningradzkiej wystawie pokazano 5 owczarków, były to psy bardzo słabe. Do 1955 roku w hodowlach Leningradu było już 55 sztuk jużaków, jednak ze względu na ciężka pielęgnację sierści hodowcy zaczęli pozbywać się tej rasy. Niestrudzonym propagatorem tej cennej , narodowej rasy był N. N. Czernyszew. Aby odtworzyć tę piękna rasę,zaczęto łączyć osobników z jednego miotu co skutkowało wadami genetycznymi. Szczeniaki rodziły się słabe i szybko umierały. Dopiero w 1975 roku urodził się DEMON - wspaniały pies, wysokiej klasy, miał on kilka poważnych wad-strome udo, złe kątowane tylne kończyny, ale dawał dobre potomstwo. Na krajowej Specjalistycznej Wystawie Rasy w 1988 w Moskwie wygrał jego wnuk BIM-doskonały pies, o mocnym kośćcu, doskonale rozwinięty fizycznie, efektowny. Pies ten bezsprzecznie wpisał się w kartę tworzenia rasy. Jako studentka historii zwracam bacznie uwagę na to jak wojny podziałały nie tylko na ludzi,ale także na zwierzęta. Szczerze to nie wyobrażam sobie jak zwierzęta wtedy funkcjonowały..
Charakter: Nie oszukujmy się ta rasa nie należy do "łatwiejszych". Nie jest to pies do tulenia i męczenia wylewem uczuć. Jużak należy do tych charakternych, który nie raz może pokazać zęby. Przede wszystkim należy wspomnieć,że pies ten przywiązuje się do jednego członka rodziny,a nie do wszystkich domowników. Bardzo często na agresje odpowie agresją. Nie zaleca się trzymania jużaka z dziećmi. Rasa ta jest uparta, ociągale wykonuje polecenia. Owczarek południoworosyjski nie przebacza,a czas nie leczy ran.Wielu widzi w nim tylko wady,a to że agresywny,a to że nie dogaduje się z innymi futerkowymi domownikami. Tak czy siak należy pamiętać,że Jużak broni nas,bo nas kocha. Jego charakter jest zdominowany przez jego historie.
Ta rasa jest stanowczo przeznaczona dla doświadczonych właścicieli.
Szata i umaszczenie: Umaszczenie przeważnie białe, ale również popielate, szare, łaciate.
Edukacja: Ten pies wymaga szczególnego i fachowego traktowania. Socjalizację musimy rozpocząć już od pierwszych dni pobytu w domu. Jeśli ktoś koniecznie chce mieć tego psa, powinien zabrać go od hodowcy w wieku 7-8 tygodni, zdecydowanie odradzam psa dorosłego.
W mieszkaniu musi mieć swoje miejsce i od samego początku trzeba go do niego przyzwyczajać, potem egzekwować pozostawanie .Wychowanie i szkolenie jest konieczne bez względu na przeznaczenie, wykonywanie bowiem jakichkolwiek rozkazów zmusi go do uległości i całkowitego podporządkowania się. Jeśli przeznaczymy go obrony i stróżowania, najpierw przerabiamy cały program z posłuszeństwa, potem zajmiemy się szkoleniem kierunkowym. Nieodłącznym elementem programu szkoleniowego powinno być nauczenie go kontrolowanej agresji.
W mieszkaniu musi mieć swoje miejsce i od samego początku trzeba go do niego przyzwyczajać, potem egzekwować pozostawanie .Wychowanie i szkolenie jest konieczne bez względu na przeznaczenie, wykonywanie bowiem jakichkolwiek rozkazów zmusi go do uległości i całkowitego podporządkowania się. Jeśli przeznaczymy go obrony i stróżowania, najpierw przerabiamy cały program z posłuszeństwa, potem zajmiemy się szkoleniem kierunkowym. Nieodłącznym elementem programu szkoleniowego powinno być nauczenie go kontrolowanej agresji.
Pielęgnacja: Nie trudno się domyślić patrzeć na tego osobnika,że wymaga nie lada zabiegów pielęgnacyjnych ,które mogą być dla niektórych dość uciążliwe. Po raz setny powtarzam,ta rasa jest wyłącznie dla doświadczonych i zdeterminowanych właścicieli.
Jużaki żyją przeciętnie 15 lat ;)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz